Tolgay Oğuzhan Atiba ekşiden mükemmel bir analiz

tolgay-oğuzhan üzerinden sürekli xavi-iniesta örneği veriliyor ancak bu örnek verilirken sergio busquets unutuluyor. evet geçen sene atiba'nın yokluğunda beşiktaş tolgay-oğuzhan ortasahasıyla oynadı ancak son 5 hafta ve şampiyonluk motivasyonu biraz da o performansa neden oldu. nitekim atiba olmadan oğuzhan ve tolgay takımın defansif yükünü çekemezler. tolgay her ne kadar güçlü bir adam olsa da pozisyon bilgisi atiba kadar iyi değil ve bu nedenle savunmada daha çok efor sarf ediyor, daha çok koşuyor ki bu da hücumdaki etkinliğini kısıtlıyor ister istemez. 

beşiktaş'ın oğuzhan-tolgay ikilisiyle oynamasının tek yolu oğuzhan'ın sırtı dönük oyununu geliştirmesi. tolgay defanstan top çıkarma işini oğuzhandan çok daha iyi yapıyor. oğuzhan'ın da tolgay'dan aldığı topları akıllı bir şekilde ileri 3'lüye aktarması lazım. zaten oğuzhan'ın gördüğü açıları görebilen ortasaha türkiyede yok. önemli olan rakip ceza sahasına yakın bölgelerde zekasını kullanması. ki bunu da yapabilirse gerçekten çok üst düzey 2 ortasahaya sahip oluruz. şenol güneş'in de 2 yıldır uğraştığı şey bu. bireysel yetenekleri sebebiyle oğuzhan 10 numaraya daha kolay adapte olabilir ama kendisinin de istemesi lazım. bildiğim kadarıyla oğuzhan bu konuda çok istekli değil ki şenol hoca geçen sene şampiyonluk kutlamaları sırasında ntv spor'a konuk olduğunda bunu dile getirmişti.

yani sezon sonu 5 maç iyi oynadık diye tolgay-oğuzhan-talisca 3'lüsüyle maçlara çıkarsak çok fazla beklenmedik puan kayıpları yaşarız. eğer talisca oynamazsa rakip ceza sahasına sadece 2 oyuncuyla gireriz(babel ve cenk) ancak merkez kuvvetli olur ve kontra oynayacağımız maçlarda(monaco maçı gibi) oğuzhan-tolgay-atiba yaparız. 1. nitekim savunma arkasına atılan toplarda 2 kişi defansı karıştırmak için yeterli olacaktır. ancak talisca olduğunda oyun planımız daha çok talisca-q7 üzerinde oluyor ve yan toplarla gol arıyoruz bu tip maçlarda rakip ceza sahasına 3 adamla girmek(babel-cenk-talisca) gol bulma şansımızı daha da arttırıyor. 

özetle atiba olmadan olmaz, hücum anlamında ne kadar kötü olsa da ileriye dönük oyuncularımızın hepsi atiba sayesinde %25 daha az defans yapıyor ve enerjilerinin daha çoğunu hücuma aktarabiliyorlar. adam bildiğin (bkz: defensive anchor), yanında oyunu dikine oynayabilen, adam eksilten, oyunun yönünü ve temposunu değiştiren bir tolgay ile ortasahamız çok dinamik oluyor. tek sıkıntı tolgay'ın daha istikrarlı oynaması, bir maç mükemmel bir maç vasat olmaması.