Beşiktaş'ın şehidi TUNÇ UNCU'ya şampiyonluk mektubu

TUNÇ’um hayallerini ekmeğini siyah beyazdan kazanan adamım, bir kere bile görmedim güzel yüzünü hayattayken. Aklıma ilk sen geldin güzel kardeşim benim şampiyon olduk be adamım. Maaşını siyahtan beyazdan alanım, iki yıl üst üste şampiyon olduk.

Bir kere bile yüzünü görmedim, belki kartalların yuvasında karşılaştık ama farkında olmadık, dün bir kez daha şampiyon olduk kardeşim benim rahat uyu. Seni bizden koparanlar kaybetti, bizi kana vahşete bulayanlar kaybetti, onlar kaybetti. Belki bizde seninle Annen ile ailen ile binlerce defa öldük ama şampiyon olduk güzel kardeşim benim ekmeğini siyahtan kazananım. Maaşını beklerken bembeyaz kefene bulananım, haydi kalk bir yerinden doğrul. Bak, Beşiktaş’ın şampiyon oldu Tunç…

Biliyorsun kardeş, duygusalız biz hani…Siyah görünce beyaz, beyaz görünce de siyah arayanlarız hani. Sana semti anlatayım kardeşim, hani her sabah koşa koşa gittiğin kartal yuvasını. Tıklım tıklımdı kardeşim, biraz zor oldu bu şampiyonluk, bilmem kaç metreden gol yedik, vallahi inanmayacaksın ama Kasımpaşa maçında hakem sırtıyla asist yaptı rakip futbolcuya. Hakemden gol yemiştik, şimdi de asist eklendi. Yılmadık, kievden altı yedik, belediyeden 18 dakika da 3 yedik, Caner’i kaybettik daha ilk haftalarda. Gomez kankan bırakıp gitti şimdi alt lige oynuyor kendisi, ne diyelim vizyonsuz Eyşan. Sosa desen hanım köylü, İsmail zam isteyince YaAllah kaybedenler kulübüne.

Ama varya Adriano bir oynuyor görsen Baki Mercimek Hırsı, Deli İbo’nun bindirmeleri, sanki alt ligden gelmişte kendini ispata çalışıyor adam. Gökhan Gönül biraz sallandı ama toparladı. Atiba bildiğin gibi, asgari ücretle ev geçindiren Baba gibi. Her yere yetişti, Oğuzhan’ın açığını kapattı, Taliscanın paslarını hazırladı, Q7dinin şımarıklığını törpüledi. Şampiyon olduk Tunç’um, güzel yüzlü kardeşim benim. Tertemiz aldığın maaş gibi alnımızın akıyla şiir gibi şampiyon olduk kardeşim. Q7 yıllanmış şarap adeta, 13 asisti var çingenemin.

Söylemesi ayıptır, dün yengen ile semte indik, 2 yaşında çocukta ordaydı, 80 yaşında teyze’de. İçende vardı, iftarı bekleyende. Elimde ki biradan ikram ettiğim genç kardeşim Abi ben oruçluyum benim yerime de iç deyince dedim ki biz olmuşuz ne ben ona kızdım ne o bana gönül koydu, tanıştık, 4 golde de sarıldık birbirimize. Abi ben orucumu açıp geliyorum deyip gitti, sarıldık birbirimize, adını bile sormadım Beşiktaşlıydı, senli yaşlardaydı işte, senide tanımıyorum ama kocaman sarılıyorum kardeşim sana.

Fabrinin zamansız çalımları gibi bırakıp gittin bizi, Tosiç’in hırsı gibi öfkeliyiz, Marcelo gibi sağlam durduk ama yıkıldı sanmasıonlar bizi. Babel gibi bindirdik semtte bütün maçlarda stad tıklım tıklım. 100 bine yakın insan vardı dün semtte, eminim hepsi birilerine armağan etti şampiyonluğu. Ben sana adadım, tanışmadığım kardeşim. Abubakar geç açıldı ama Cenk kardeşi kapattı yerini, Necip bildiğin gibi, sonradan yatan prim gibi, sevindirdi hepimizi. Talisca gibi gelseydin be oğlum uzaktan baksaydın kaleye bakar gibi, Kartal gibi süzülseydin be oğlum, gitmeseydin be oğlum, özledik kardeşim, bütün zamansız gidenleri özledik…

Son bir şey Annem oralarda, oda zamansız gidenlerden, bu zamanlarda gitmişti kendisi. Git de ki; Anne ben Nogay’ın arkadaşıyım, şampiyon olmuşlar, semte gitmişler sevgilisiyle hem de. Sarıl öp yanaklarından. Özlemişler de bizi. Sen ona sarıl kardeşim biz hepinizi çok özledik, Şampiyon biziz kardeşim, siyahın beyazın şampiyon.

Güneş bize açtı kardeşim,

Cennet olsun mekânın, cehennem olsun seni bizden alanların mekanları. Ailen emanetindir.

Alnından öpüyrum güzel kardeşim, ışıklar içinde Uyu Göksel Annene sarıl.

Kardeşin Nogay…