babam fanatik beşiktaş taraftarıdır.
çocukken en sevdiğim arkadaşım fenerbahçe'liydi. babama "ben de fenerli oldum artık babacım" dedim. sakince "peki" dedi, ayağa kalktı, kolumdan yavaşça tutarak yerimden kaldırdı. ben ne olduğunu anlamadan apartmanın içinde buldum kendimi. üstelik kapıyı da kapadı ardımdan.
katın başındaki merdivene oturup ağlamaya başladım. babam kapıyı araladı "içeri girmek istiyor musun?" dedi, "hıhım" dedim. "bu ev beşiktaş'lıların evidir, en büyük beşiktaş dersen girebilirsin, başka takım yok" dedi. kapıya doğru gittim "en büyük beşiktaş babacım, fener falan yok" dedim, aldı beni içeri. hiçbir şey olmamış gibi oturduk, televizyona baktık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen değerli yorumlarınızı bizlerle paylaşınız.