100 yıllık Beşiktaş’a beste vermek kolay mı?

Ne günlere kaldık arkadaş, ne günlere. 2014 te kalır diye düşünüyorduk kötü günler, devam ediyor Kalemin Güzel Adamından sonra Şarkıların Efendisini de kayıp ettik bu sabah!

Kimi sevdiysek ilk otobüse binip çekip gidiyor.  O kadar mı kötü bir yer oldu dünya? Olmadı be Kayahan Usta.

100 yıllık Beşiktaş’a beste vermek kolay mı? “Bizimkisi bir aşk hikâyesiydi” hani

Kime beste vermedi ki, Beşiktaş’la birlikte.

Sahnede devirdiği 40 yıl,

Elinde gitar

Dilinde şarkı

Aklında aşk

Olmadı Usta.

Daha şampiyonluk şarkısı besteleyecektiN bize.

Sevgiden yolu geçenlerle illaki bir yerde buluşacağız deyip buluşmadık mı senle ağaçlı yolda,

Biz eksik ettik mi şarkını bestelerimizden, hele güneşli bu İstanbul gününde, yapma be Usta.

Kim onun şarkılarıyla Aşık olup, ayrıldıktan sonra iki kadehin yanında onun şarkılarıyla ağlamadı?

Usta bizimle ilgili bir anısını şöyle anlatır;

"Bir gün radyo röportajından çıkmıştım, dönerken Beşiktaş kupada bir İngiliz takımıyla karşılaşıyordu. Maçı kaybetmişti, Dolmabahçe'nin oradan inerken taraftar takıma 'Sen üzülme, ağlama, sen gülümse daima' diyordu. Taraftarlık bence budur; yendiğinde koluna girip, yenildiğinde karşısına geçmek değildir."

şimdi

Döktün işte 

“Canımızın Yaprak’larını

“kâğıttan kayıklara” yükledik bütün şarkılarını

“kelebeğin şansına” işte

Olmadı be usta.

O zaman ne diyoruz hep birlikte

“Beşiktaş'ın” şampiyon olması için “ÖLMEMİZ Mİ GEREK”

SEBAYA, OPTİĞE BERKİNE SELAMLARIMIZI İLET.

KAŞLARINDAN ÖP BERKİN'İN

YER AYIR BİZE CENNETTE

CEHENNEM BUZ TUTANA KADAR, EN BÜYÜK BEŞİKTAŞ BE USTA.